Vorige lente kocht ik een mezenkastje bij de Xenos, met het idee dat het leuk zou zijn om een mezengezin in mijn tuin te hebben.
Het eerste jaar gebeurde er niets, maar deze winter werd het huisje al dankbaar in gebruik genomen als warm onderkomen in barre tijden.
En in het begin van de lente begon een mezenkopppel enthousiast nestmateriaal naar binnen te vliegen, dus dat beloofde veel moois….
Op moment van schrijven vliegen pa en ma van ‘s ochtends vroeg tot laat in de avond de vleugeltjes uit het lijf met allerlei insectjes.
Hoe meer ik ze volg, hoe meer respect voor mezen ik krijg. Op de webcam van ‘Beleef de Lente’ is te zien dat het grootbrengen van een mezennest een zware opgave is en in veel gevallen loopt het niet af zoals gepland.
Maar ‘mijn’ mezen zijn goed bezig en uit de tuin klinkt continu enthousiast enthousiast gepiep om méér…..
En nu maar hopen dat ik thuis ben op het moment van uitvliegen en dat kater Mythos even een ommetje aan het maken is 😉
Kleine groene rupsjes zijn favoriet....
...maar bruine rupsen zijn blijkbaar ook lekker...
...een extra grote traktatie
Ter afwisseling: een spin als ontbijt.....
...en als toetje een schorpioenvlieg (?).
Omdat ze toch zo’n 1000 keer op een dag heen en weer vliegen leek het me wel leuk ‘even’ een koolmeesje in vlucht vast te leggen. Dit bleek nogal tegen te vallen. Ten eerste zijn ze verschrikkelijk snel (> 1/3200s!) en ten tweede zijn ze gek op alternatieve vluchtroutes. Hieronder een paar pogingen:
Heerlijk om zoiets in je eigen tuin te kunnen meemaken. Vluchtfoto’s zijn goed gelukt!