‘Gewone’ mensen hebben nog wel eens de neiging te denken dat het zonde is om alleen maar door ‘die lens’ te kijken….
Fotografen weten wel beter.
Door die lens opent zich een wereld die je anders nooit (zo) zou kunnen zien.
Details die je met het blote oog niet waarneemt worden zichtbaar.
In het geval van een – om maar een zijstraat te noemen- damhertenbronst is het erg fijn dat je achteraf nog eens droog, veilig en
warm kunt terugkijken wat er nu precies gebeurde toen je shakend in de koude blub op een haartje na geen deel van al dat geweld lag uit te maken.
Op deze vroege en zonovergoten ochtend bleek de hele bronst tot een hoogtepunt te zijn gekomen.
De spanning was overal te voelen, te horen en letterlijk te ruiken.
Overal wild galopperende en luid burlende mannen die al vlaggend het gebied in een penetrante wilde dierengeur hulden.
Gekletter van geweien, dreigende blikken en woest gesnuif, afgewisseld door bijna dreigende korte stiltes, waarbij het bos weer heel even terugviel in die prachtige vredige sprookjessfeer.
Daartussen liggend en klikkend was ik me terdege bewust van het bronstige mannen gebeuren om me heen, maar het gaat zó snel, zó wild…je hebt gewoonweg de tijd niet om al die actie goed in je op te nemen.
En eenmaal thuis…comfy, warm en schoon(!) achter je trouwe lichtbak kun je in alle rust die spannende wedstrijd nog eens in slow motion bekijken.
Die verhitte blikken, het dampende gesnuif, de opspattende aarde en natuurlijk de roodgejaste prutsers die op het moment suprême even midden in het lek moeten gaan staan, maar hiermee zal ik jullie dit keer niet vermoeien.
Want boven alles was het was een magische, onvergetelijke ochtend!
En voor dat handjevol mensen dat het nog niet gezien heeft: neem absoluut een kijkje op het blog van Loes, want zo treffend en mooi als zij deze ochtend heeft omschreven en vastgelegd…daar kan ik eigenlijk nog maar heel weinig aan toevoegen 😉
Who da Man?! (Stoere damhertman)
Een ouder damhertmannetje, al redelijk moegestreden
Burlend damhert, klaar voor de strijd
De agressie druipt er vanaf...
...en die blik spreekt boekdelen...
Behalve herten zijn er af en toe ook fotografen te vinden in het lek
Een wonder dat ze die geweien ook weer uit elkaar krijgen...
Bronstige ademwolkjes in de koude ochtendlucht en de spetters vliegen in het rond..
Tijdens de gevechten wordt er flink stof gehapt
Bronstige ademwolkjes in de koude ochtendlucht
Het gaat er af en toe hard aan toe...
...een wonder dat dit meestal wel goed afloopt...
Fraaie platen, Roeselien! Vooral de actieplaten zijn gaaf!
De aktie heb je fraai vast weten te leggen. Het gaat er hard aan toe
Geweldig Roeselien, wat een prachtig scherpe platen.
Jullie hadden hier echt mazzel, mooi licht en vette actie.
Je hebt er veel voor over gehad en dan is het fijn om zulke mooie foto`s te kunnen maken.
Mocht je nog wel in de trein met die Hertenlucht in je kleren?
Tot ziens in de AWD…of ergens anders,
groetjes Greet
Ja, een beetje mazzel moet je af en toe hebben als natuurfotograaf…..en er een beetje veel voor over hebben ook 😉
Ik weet dat jij er ook genoeg moeite voor doet, dus vond t wel erg sneu voor je dat deze mazzel aan je neus voorbij is gegaan…volgend jaar beter!
Wat die hertenlucht betreft…een coupe voor jezelf is ook wel eens fijn 😉
Groetjes,
Roeselien
Hi Roeselien,
Ook bij jou zie ik weer een prachtige bronst serie.
Je hebt de actiefoto’s mooi gemaakt, ademwolkjes, wat opspattend zand.
De actie is duidelijk te zien.
De rust is nu weer teruggekeerd in het bos….tot volgend jaar, als het hele ritueel weer opnieuw begint.
groetjes Ghita
Hoi Roeselien,
Wat een prachtige serie foto’s heb je van de damherten en de bronst gemaakt,.
Je zat midden tussen de gevechten en wat heb je dat mooi op de foto gekregen met de zon er zo mooi bij.
Gr Cees
PS ik kwam je een poosje geleden tegen, was toen samen met Henk en Ghita.
Hi Cees,
Hartelijk dank voor je reactie & complimenten hier en leuk om eens gezien te hebben wie ‘Cees’ nu is..:D
Groetjes,
Roeselien
Zóóo Roeselien, je bent écht snel dit keer 😉
Leuk, want ik was erg benieuwd naar jouw versie ‘vanuit onze bronstkuil’
Super om weer even na te genieten, wat je schrijft klopt, pas eenmaal thuis dringt het besef tot je door wat een unieke ochtend het was, en dan is het oh zo fijn om hem dmv de beelden telkens opnieuw te kunnen beleven.
Weet je wat ik wel jammer vind?
Dat we het zó geweldig waarschijnlijk nooit meer mee zullen maken, nou ja, dan blijft deze keer echt uniek.
Superserie heb je neer gezet, wat een bronstgeweld, en jij hebt wel het opspattende zand, dat wilde ik ook. …( een mens is toch ook nooit tevreden)
Voor de rondvliegende spetters moet ik toch wel heel goed kijken 😉
Het valt me op dat jij voor meer close beelden hebt gekozen, waar ik juist het bos met de zon door het bladerdek er bij wilde hebben. Vanaf het zelfde plekje gemaakt, en dus toch weer anders, dat maakt het extra interessant om te zien.
Groetjes
Loes
ps Bedankt voor je enthousiaste verwijzing naar mijn blog, leuk!
Hi Loes,
Ik heb ook wel beelden met wat meer omgeving, maar dan zou het echt bijna een echo van jouw blog zijn geworden.
En ik ben ook wel van de ‘intieme’ portretjes natuurlijk.
Ik kon ter plekke niet kiezen tussen closeups van die woeste koppen of totaalshots met dat schitterende bos erbij en dan is het fijn als je allemaal kan doen…
Maar inderdaad…de timing was wel perfect en of we t nog een keer zo mooi gaan treffen…time will tell 😉
PS. Dat zand spatte toch niet alleen voor mij op? Kan me bijna niet voorstellen dat dat er bij jou niet ergens tussen zit….;)
Groetjes,
Roeselien
Het zand zat vooral tussen mijn kleren….
Roes, het is weer een geweldig verhaal. Je neemt de lezer letterlijk aan de hand mee tussen het bronstgeweld. Je zou er zeker wat mee moeten doen! Bundelen en in een boek uitgeven? Ik zou het in ieder geval zo kopen.
Hi Hennie,
Haha, tnx voor je leuke reactie: compliment gewaardeerd…
Ennuh: als je nog toevallig een enthousiaste uitgever weet…? 😛
Hi leuk stukje, met prachtige plaatjes. Mooi die foto met de fotografen in de achtergrond, herkenbaar beeld. Die laatste klapper tussen de heren is leuk met dat opspattende zand.
Wat een prachtige koppen zo close van die stoere mannen. Mooi en indrukwekkend om te zien . Ook knap vastgelegd die gevechten in het donkere bos . Mooi belicht zonder bewegingsonscherpte een knap stukje fotowerk.
groetjes Frans
Hoi Roeselien..
Alleen al de derde van onder..wat een mega foto!
en daar doe ik hopelijk de rest niet mee te kort..Jij en Loes hebben wel de mooiste momenten van de bronst in beeld weten vast te zetten..
Nu denk ik wel dat die urine lucht nog wel even blijft hangen bij jullie ;)..Want jullie hebben daar echt in een bronstkuil gelegen begreep ik .
Ja..Top…Ik weet dat jij verleden jaar de mooiste bronstfoto maakte..
Maar deze doen daar niet aan onder..echt geweldig!!!
Gr Henk
Wat een spetterende acties, fenomenaal!
Ja, in het bos lopen tegenwoordig tijdens de bronst meer fotografen dan herten rond, wat op zich een hele kunst is. Want herten genoeg in de AWD.
Je hebt een prachtige serie weten te maken, complimenten!
Groeten, Franka
Haidiehai,
Had de verhalen al vernomen van Loes en de foto’s gezien, wat hebben jullie een prachtige ochtend gehad, je hebt er ook duidelijk van genoten. Wat een prachtige close-up’s van deze stoeren mannen.
Zit weer te genieten van het hele spektakel, prachtig in beeld gebracht.
Groetjes Von
Roeselien,
Mooi woord en beeldverslag. je zat er goed bij met Loes, top plaatjes.
De mooiste vind ik met dat licht op die kop! Klasse plaat.
Oh ja bedankt voor je reactie op mijn blog!
See you,
Peter
Ho daar zusje
Veel foto’s van herten mogen zien, maar deze serie is wel weer heel erg mooi hoor! Ik heb zelf in ieder geval geen hert gezien in de polder….
geweldige foto’s!
wat was dat een mooie ochtend he?
daarna is het ook niets meer geweest…ik denk dat die dag de “eindgevechten”
plaatsvonden….
je had ook een mooie plek, zo bij die boomstam,
zelfs een beetje gevaarlijk soms maar daardoor wel superfoto’s!
groetjes Jolanda
Geweldige actiefoto’s Roeselien, met heel mooi licht af en toe op de koppen.
Prachtig met de ademwolkjes en het opstuivende zand. En je hebt het weer voor elkaar gekregen om een onderwerp te vinden waarbij je lekker door de modder kon rollen 🙂
Gr. Gonnie
Ademloos heb ik er naar gekeken. Woorden schieten te kort. Prachtig!
Erg mooie serie van de Herten Roeselien.
Fijn weekend,
groetjes, Wil
Hoi Roeselien,
Je hebt die vechtpartijen echt weergaloos weten vast te leggen!
Groeten,
Robert
Dank je, Robert!
Beste Roeselien,
Je blog geeft een mooi overzicht van de bronst en bevat voor ons veel momenten van herkenning. Het fotograferen van de gevechten valt vaak niet mee tussen de bomen maar hier bij jij zo te zien wel prima in geslaagd.
Onze favoriet is wel de op 2 na laatste. De kracht en energie van het gevecht spat er vanaf!
groetjes, De Reptons