Een meer cliché onderwerp dan een opkomende zon is moeilijk te vinden.
En toch zullen er twee weken geleden honderden natuurfotografen midden in de nacht (gevoelstijd) hun wekker hebben gezet voor de jacht op die rode bol.
Die toch élke dag opkomt en élke dag weer ondergaat, maar blijkbaar nooit verveelt…
Een zonsopkomst een beetje leuk vastleggen…hoe moeilijk kan dat zijn…?
Ganzen en...een Elektriciteitsmast
Het vooruitzicht van een ochtend die de omgeving zachtroze kleurt weet ook mij te overtuigen mijn warme bed voortijdig te verlaten.
Sommige mensen hebben het geluk dat de zon in hun tuin opgaat.
Dat moet mooi zijn: je gordijnen opentrekken en begroet worden door de Nieuwe Ochtend.
Ik heb dat geluk niet…ik moet eerst hordes hijskranen, flatgebouwen en elektriciteitsmasten achter me zien te laten.
Iets teveel wolken...
Niet dat ik iets tegen een mooi silhouetje heb -integendeel- maar als ik zou mogen kiezen dan toch liever een rennend paard, een snuivend schaap, of desnoods een vos. (ik blijf dromen…)
Mijn bezoekjes aan de zon moeten dus strak gepland worden.
Temeer omdat ik -zoals mijn zusje het zo fijntjes weet uit te drukken- topografisch zwakbegaafd ben.
Maar na een paar keer precies aan de verkeerde kant te hebben gestaan weet zelfs ik waar ik moet zijn.
Mooie zonsondergang: staat je bróertje voor de zon!
In het donker fiets ik weg, om al trappend de lucht mooier en mooier te zien worden.
Ik trap steeds harder om maar op tijd te zijn en zie de foto’s van paarsgeelroodroze luchten gereflecteerd in rimpelloos water al helemaal voor me.
Op de plaats van bestemming parkeer ik m’n fiets en zet m’n spullen neer…klaar voor de shoot: kom maar op met die zon!
En dan…..net als alles lijkt mee te werken…..duikt er vanuit het niets een dikke band bewolking op die precies op het moment suprême even voor de zon gaat hangen en mij daarmee m’n mooie plaatje door de neus boort.
Zonsopkomst zonder wolkjes..
Bij de eerstvolgende gelegenheid dubbelcheck ik -geleerd van mijn ‘fouten’- buienradar.
Geen wolkje aan de lucht…dat moet goed komen…
Maar natuurlijk komt dat niet goed.
Een wolkeloze zonsopkomst is weliswaar mooi om te zien, maar voor een foto zó saaaaai.
Mist is mooi, maar je kunt het ook overdrijven...
Niet getreurd…..de mooie nazomer biedt kansen genoeg…
Ik hoop dat het mistig zal worden.
Want een zonsopkomst met mist is een prachtig cadeau voor een fotograaf.
En mijn wens komt uit…enthousiast rijd ik door de mistflarden…dit zou ‘m worden…
Aalscholvers in dikke mist
Maar misschien….heb ik een ietsje teveel mist gewenst…..
Bijna goed. Nu nog rozeroodpaars.
Het lijkt wel alsof ik door wolken fiets: het uiteinde van mijn lens (groothoek!) is nauwelijks zichtbaar, laat staan dat het de zon lukt er door heen te schijnen….
Gelukkig zijn er per jaar 365 kansen op een mooie zonsopkomst, eens of eens moet het toch lukken….(wordt vervolgd)
PS. Zonsopkomst/ opkomende zon kan hier ook vervangen worden door zonsondergang/ ondergaande zon 😉
Maar wel heel mooi hoor je gemiste kansen!
Hallo Roeselien,
Ik heb zo’n oranje/rood/paars vermoeden dat we binnenkort prachtige zonsopkomsten van je kunnen zien 🙂
Wanneer komt bij jou het Zen gevoel? Niet als je je bed uitstapt, niet op de fiets tijdens de race tegen de klok, dus misschien bij het fotograferen of achter de computer als de taak is volbracht?
Ik vind dit al behoorlijke beelden, de sfeer zit er al in.
Groeten, Gonnie
Hi Gonnie,
Ooit gaat die zonsopkomst vast wel lukken, maar met het huidige weer wordt dat wel lastig…
Hehe, dat Zen gevoel heb ik idd niet als ik mezelf uit bed schop nee… 😉
Maar zodra ik buiten kom vind ik het altijd wel heel prettig dat er nog zo weinig verkeer is, een soort stilte voor de storm….
En als ik eenmaal daar sta baal ik wel als m’n plaatjes niet lukken, maar als de zon dan toch mooi opkomt en alles om me heen is rustig….dan heeft dat op mij ook wel z’n effect en geniet ik van de (hier zo zeldzame) stilte…
Groetjes,
Roeselien
Het leven van een landschapsfotograaf gaat niet over rozen 🙂
Je verhaal heel herkenbaar en je foto’s zijn absoluut niet slecht.
Nou nou Roeselien, als deze foto’s dus nog niet aan jouw wensen voldoen, hoe geweldig moet dan die foto zijn die wél volledig jouw droombeeld is….
een foto die je ongetwijfeld binnenkort eens maakt..
Ik vind dat je prachtige zonsopkomsten laat zien, beslist de moeite waard om voor je bed uit te komen, en volgens mij heb je toch ook geen spijt van dat vroege opstaan..
Vind het wel jammer dat je ze zo piepklein hebt geplaatst, ze verdienen meer!
Groetjes en ook voor jou beterschap
Loes
Hi Loes,
Ik denk dat ik een beetje verpest ben door een zonsondergang die ik vorig jaar zag…..
Het was de hele dag zwaar bewolkt geweest en toen ik opzij keek schrok ik bijna van al die kleuren buiten: alsof de lucht in brand stond.
Bloedrood, knalpaars…..één van de mooiste luchten die ik ooit gezien heb. Alleen was ik toen te laat om er een foto van te maken.
En dat is dus t plaatje dat ik in m’n hoofd heb, maar aangezien de zon maar zelden zó mooi opkomt/ ondergaat kan dat nog wel even op zich laten wachten..;;)
Maar nee…..van het vroege op staan heb ik zeker geen spijt!
Dank voor je leuke reactie!
PS. Je kunt gewoon op de foto’s klikken, dan zijn ze ook groter te bekijken….
Hoi Roeselien, ik weet dat ik de foto’s groter kan bekijken, en dat heb ik ook gedaan hoor, het is op deze manier alleen wat minder relaxed.
Die zonsondergang vorig jaar weet ik nog, toen had ik foto’s in Zandvoort gemaakt, had ik op Zoom gezet, en toen schreef je al dat je baalde omdat je nergens zo snel een mooie locatie kon vinden.
Van de reacties toen heb ik een hoop geleerd, en het geleerde hoop ik ook nog eens in de praktijk te brengen
Nogmaals groetjes
Loes
Ja, precies, Loes, die zonsondergang bedoelde ik inderdaad…wat was die móói!
Groetjes,
Roeselien
Wat wij fotografen al niet voor een mooie foto overhebben 😉 Maar je hebt eer van je vroege opstaan en je werk. Prachtige zonsopkomst foto’s met dito kleuren en die mist maakt het helemaal af.
Hoi Roeselien,
Allereerst, ijzersterk blogbericht! En dan bedoel ik niet alleen de tekst maar zeker ook de foto’s; zou ze stuk voor stuk gemaakt willen hebben.
N.a.v. je reactie op Loes. Ik had dat ook een keer toen ik nog in Den Haag woonde. Ik was op een kwartier fietsen van huis en de hele lucht boven Den Haag veranderde vrijwel spontaan in kleine donsjes die diep roze kleurden; fietsen als een bezetene maar je raad het al; toen ik thuis was, was het voorbij, maar ‘we hebben de herinnering nog’.
Topografisch zwakbegaafd. Mooi uitgedrukt en zeer herkenbaar. Hoe vaak ik al niet naar een natuurgebied ben gereden met de auto om het na een uur zoeken maar op te geven omdat ik die ene toegangsweg maar niet kon ontdekken. Vreselijk. Is toch wel tegenstrijdig; in de auto naar een natuurgebied; een halve tank benzine er doorheen jagen om een paar foto’s van de natuur te kunnen maken. Een abonnement op Grasduinen (pardon, Roots) nemen ten koste van een halve boom. Tja.
Benieuwd naar je nieuwe zonop/onder-gangs ervaringen.
Groeten,
Robert
Doe mij die ondergaande zon maar hoef ik niet zo vroeg uit me bed. Die foto met de ganzen is wel erg strak.
Hoi Roeselien,
In de zomermaanden hebben we elkaar een paar keer ontmoet in de AWD, foto’s makend van de vossen. Op een gegeven moment stuitte ik op jouw weblog. Wat een mooie foto’s staan erop, zoals ook in deze laatste editie. Ik zou deze foto’s graag gemaakt hebben. Soms denk ik dat ik een mooie foto gemaakt heb, maar wat jij op de log hebt laten zien maakt duidelijk dat ik nog flink moet oefenen. ik ben zoals vel anderen benieuwd naar foto’s van zonsondergangen waar ji zelf tevreden over bent.
Groetjes
Kees van Dommele
Hallo daar zusje
Wat ben je weer lekker vroeg uit je bed gekropen en wat heeft het je weer geweldig mooie plaatjes opgeleverd. ZUcht eens diep. We moeten dat samen hier ook nog eens doen zeg! Maar die van Reeuwijk zijn zondermeer zalig geworden.
zon ondergangen trekken mijn meer dan opkomsten, ook omdat ik lekker in het bedje kan blijven liggen.Maar wil je de mooie beelden een keer hebben dan moet je het toch echt even tegen je bedje vertellen dat het een keer vroeg kan worden…je hebt het al gedaan en het zijn zeker mooie foto’s geworden. Ik zou zeggen, houd het weer in de gaten en we gaan alle twee oefenen om er vroeg uit te gaan..;-)
Groetjes Von
Hoi Roeselien
Wat een geweldige foto’s weer…van het mooiste moment van de dag..
En op dit moment is de zonsopkomst toch heel laat 🙂 ?
Dit zijn trouwens stuk voor stuk topfoto’s..
Gr Henk
Hi Roeselien…
Wat weer een prachtige blog. heel mooie opname zo
vroeg in de achtend,
Het is idd de moeite waard je bed uit te komen in de vroege ochtend, maar ja…blijft moeilijk hè
Als ik naar jouw foto kijk, moet het er toch maar eens van komen…
de enen foto is nog mooier dan de andere, complimenten…
gr. Nieske
Als grote liefhebber van zonsopkomsten kan ik deze foto’s wel waarderen. Ook heb je heel treffend uitgelegd dat zulke foto’s maken niet van zelf gaat (vaak net niet) maar de aanhouder wint. Zelf vindt ik zonsopkomsten vaak net iets mooier dan zonsondrgangen , veelal komt dit door het vocht in de lucht.
gr Frans
Wat een heerlijk geschreven blog. Ook wel erg herkenbaar.
Tja, wij stadsbewoners moeten er echt voor op pad.
En de wensen zijn hetzelfde, die supermooie zonsopkomst / ondergang.
De foto’s die jij laat zien vind ik allemaal al geweldig, zelfs die aalscholvers in dikke mist, mooie sfeerplaat.
De herfst is net begonnen, nog kansen genoeg.
groetjes Ghita