52. (re)Birthday 11


Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculataHet lijkt soms wel een wetmatigheid in de natuurfotografie: hoe harder je zoekt, hoe kleiner het rendement.
Of dieren nu simpelweg ruiken dat je te ‘eager’ bent, of dat je blikveld versmald wordt door een te gerichte focus…..het zal voor veel fotografen een bekend verschijnsel zijn: met heel hard proberen wordt maar al te vaak niet het beoogde effect bereikt.

Mijn mooiste fotografie-ervaringen beleefde ik op momenten dat ik ze het minst verwachtte.
Zo ook in het geval van uitsluipende libellen.
Ik wilde dit natuurwondertje zo graag eens in het echt meemaken, dus smeedde ik een gedegen plan.
Veel lege hulsjes -als stille ooggetuigen van eerdere uitsluipingen- waren het bewijs dat ik op het juiste moment op de juiste plek was. So far so good.

Vol goede moed liep ik in alle vroegte door het hoge natte gras, op zoek naar larven met metamorphoseplannen.
Twee ochtenden lang heb ik uren gelopen en wel dúizend stengels gecheckt om niet één enkele uitsluiper te vinden!
Na deze zwaar mislukte missie besloot ik eens gewoon te genieten van de natuur.
Een broodje eten bij de vijver is ook leuk en een stuk minder intensief.
En net toen ik m’n eerste hap wilde nemen besloot er een larve voor m’n neus z’n wondertje te gaan verrichten. (uiteraard heb ik m’n broodje toen maar even verruild voor een camera)

Dit jaar ben ik niet heel actief op zoek gegaan, maar op de één of andere manier lijk ik over uitsluipers te struikelen.
Hoe vaak ik dit proces inmiddels ook heb mogen waarnemen, ik kan er met ingehouden adem naar blijven kijken.
Dat ene eerste moment waarbij de huid van de larve openbreekt en er heel langzaam een ander leven uitstapt, alsof een cadeautje zich spontaan begint uit te pakken…

Eerst zie je de nieuwe ogen van de libel-to-be verschijnen, aanvankelijk nog netjes opgevouwen om in het compacte hulsje te passen.
Heel langzaam glijdt de libel vervolgens uit z’n oude huid en springt dan letterlijk in één soepele beweging uit z’n velletje om zich aan het nutteloos geworden hulsje vast te klampen.
Dan moet het echte werk nog beginnen: het beest is los, maar ogen, lijf en vleugels moeten nog in vorm komen.
Door middel van lichaamsvloeistof pompt hij zich op en na een uurtje uitkreukelen en bijkleuren is de libel af en klaar om zijn nieuwe leven in te vliegen.

Zo’n simpel en tegelijkertijd zó’n ingenieus systeempje!
Eigenlijk wel jammer dat wij als zogenaamde ‘complexere diersoort’ ons dit trucje nooit eigen hebben gemaakt.
Het moet toch mooi zijn om na een x aantal jaren lekker aan een boom te gaan hangen en na een uurtje friemelen als  herboren in je nieuwe & verbeterde verpakking weg te wandelen…?

Dit blog is ook verschenen als column op Deel de natuur.
PS. Enkele van bovenstaande foto’s komen uit mijn archief en zullen trouwe volgers van dit blog daarom wellicht bekend voorkomen.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

Je kunt het draadje nog zien zitten, als een zojuist geopend cadeautje.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

Een libel op het punt van uitsluipen. Zelfs de ogen zijn nog opgevouwen om in dit kleine pakketje te passen.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

De eerste stap is gezet.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

De libel kruipt langzaam uit z'n hoesje.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

Dit proces kan wel een uur duren.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

De libel richt zich op en 'springt'uit z'n oude velletje.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

De ogen hebben hun uiteindelijke vorm inmiddels aangenomen.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

Zo zien de vleugeltjes eruit voordat ze gevuld zijn met lichaamsvloeistof.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

En zo mooi en gedetailleerd moeten ze uiteindelijk worden.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

Bijna klaar....

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

Almost ready for take off.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

De ogen hebben hun uiteindelijke kleur gekregen.

Viervlek Libellula quadrimaculata Libellula quadrimaculata

En van al dat uitsluipen krijg je honger!


Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

11 thoughts on “52. (re)Birthday

  • Gonnie van de Schans

    Het probleem komt me inderdaad erg bekend voor. Wat een prachtige foto’s, zeer gedetailleerd.
    En ja, wat zou het heerlijk zijn. Een uurtje wapperen aan een tak en alles is weer gladgestreken en gestroomlijnd. Laat maar weten waar ik die boom kan vinden!
    Tja ik weet het al, vooral niet naar op zoek gaan, want dan vind je hem niet. Gewoon ergens een lekker op een bankje bij een vijver gaan zitten en dan komt alles goed.
    Groetjes, Gonnie

  • Greet Kok

    Geweldig Roeselien, wat heb je dit uitsluipen mooi in beeld gebracht.
    Ik vind de foto`s bijzonder mooi.
    Dit proces heb ik een paar weken geleden ook gezien, een heel mooie ervaring.
    Groetjes Greet

  • Ghita

    Hoi roeselien,
    Wat heb je het uitsluipprocess toch mooi vastgelegd.
    Super scherpe detailopnames van de vleugels en de kop.
    De laatste foto vind ik ook erg goed, die hongerige libel die als een soort lolly een vuurjuffer naar binnen werkt.

    groetjes Ghita

  • Franka

    Fenomenaal mooie serie en leerzaam om te lezen en te zien hoe dit proces in z’n werk gaat. Ik heb het nog nooit met eigen ogen gezien, ook niet als ik er niet naar op zoek was 😉
    Het lijkt me inderdaad wel wat om aan de boom te gaan hangen en in een nieuwe, verse verpakking verder te gaan. Alleen…ik hoorde laatst op de radio dat libellen na hun metamorfose slechts drie weken rondvliegen voor ze sterven. En dat lijkt me dan weer wat minder geslaagd!

  • artmus

    mens …Roeselien…..
    ik ben al blij dat ik lege coconnen in de kruidentuin kon fotograferen.
    en nou zie ik dit.

    `t is nie eerlijk!!!!!

    geweldig wat een opnamen!

  • Mirjam Pouw

    Briljant, zoals je dit hebt vastgelegd! En ja, de natuur is miraculeus.
    Jammer dat zo’n ingewikkeld proces met zo’n mooi beestje als uitkomst uiteindelijk maar 3 weken rondvliegt 🙁
    Zo’n “toevallige” ontmoeting wil ik ook wel tegenkomen ;-P
    Greetz Mirjam

  • Loes

    Hoi Roeselien,
    Wat een wonder der natuur!
    Je laat het hele proces echt geweldig mooi zien, met leerzaam commentaar en natuurlijk weer een inleiding die zeer prettig wegleest.
    Tja, je moet dus niet op zoek gaan, maar dat ga ik binnenkort toch echt wel doen, want dit maak ik graag een keer mee.
    En zelf aan zo’n boom hangen om slechts voor drie weken jong en mooi te zijn? Nee hoor, ik blijf wel mijn eigen ik 😉
    groetjes
    Loes

  • Henk Bos

    Hoi Roeselien
    Ja..Dat zou mooi wezen..als de mens dat ook kon..zo eens in de dertig jaar 🙂 ..dan kunnen we de vut regeling wel schrappen.
    Wat is dit wonderbaarlijk mooi..En prachtig in beeld gebracht.
    Een mooi voorbeeld van de wonderen der natuur
    Gr Henk

  • Peter (Clint)

    Hoi Roeselien.
    Ja het verhaal klink bekend. Je kan eerst iets maar niet vinden en later loop je er op elke hoek tegenaan. Herkenbaar wat je schrijft. Je fotoserie is weer als vanouds en erg mooi. Het weer wil nog niet erg en ik wil wel. Maar ja. Er is al veel op voorraad van de dagen hiervoor toen de zon het wel volop wilde doen. We gaan snel weer eens samen op pad. We moeten tzt eens proberen de zonnedauw met een insect te doen vind ik.