36. The Wildlife Photographer of the Year & het GeelBlauwe monster 8


Wildlife Photographer of the YearDeels uit idealisme ( ik geef meer om de natuur en het behoud daarvan dan om comfort), deels om redenen die ik me op dit moment even heel erg niet meer herinner (…) heb ik nooit een rijbewijs gehaald.
En eerlijk gezegd heeft me dat nooit echt gestoord. Toegegeven: het was soms wat onpraktisch als ik na een avond stappen pas om 7.00 ‘s ochtends de eerste trein kon nemen.
Maar soit: je bent wild en je jongt wat, dus dat kon er best bij…..

Toen ik natuurfotograaf werd, werd het wat lastiger.
Het bereiken van de mooie gebieden met het OV is een puzzeltocht op zich.
Om maar niet te spreken van de véle uren die ik wachtend heb doorgebracht op een koud en winderig perron, omdat er weer eens een blaadje op de rails lag, de wielen vierkant waren (ik verzin dit niet!) of gewoon, omdat het te koud, te nat, te zonnig of te bewolkt was.
Maar toch, met m’n kortingskaart en vouwfietsje kom ik een heel eind.
Geen rijbewijs is een lastige handicap als fotograaf, maar er valt mee te leven.

Tot gisterenavond!
Deze week ontving ik tot mijn grote blijdschap van Arno van Berge Henegouwen (conservator Museon) een uitnodiging voor de opening van The Wildlife Photographer of the Year.
Een prachtige tentoonstelling die ik elk jaar trouw bezoek. Maar nog nooit eerder had ik de kans daar als gast aanwezig te zijn. Ik verheugde me er dan ook erg op dit te gaan meemaken….

Keurig op tijd arriveerde ik in m’n nette kleertjes op het station.
Toen ik de grote hoeveelheid zenuwachtig bellende mensen zag wist ik al genoeg: Trouble in Town.
En inderdaad, wegens een brand in Utrecht (waar ik niet eens langs kwam) lag het hele treinverkeer plat.
Gosh, wat haat ik die NS, meer dan ooit.
Mocht er iemand nog een tweedehands rijbewijs in de aanbieding hebben dan hoor ik dat graag, want ik zou er heel wat voor over hebben om nooit meer een voet in die geelblauwe monsters te hoeven zetten!
Om een lang verhaal kort te maken: ik ben weer naar huis gefietst. Geen fotografenfeestje dit keer.

Vanochtend ontving ik een mailtje van Paul Raps, die me vertelde dat Arno in zijn openingspraatje mijn foto had getoond en stuurde me een foto van dit beeld.
Hoewel ik er er nog een klein beetje meer van baalde dat ik dit niet life heb mogen maakte dit het een héél klein beetje goed…..

Wildlife Photographer of the Year
Foto: Paul Raps. Originele foto op Birdpix.


Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

8 thoughts on “36. The Wildlife Photographer of the Year & het GeelBlauwe monster

  • Loes

    O arme jij! Wat zul je ontzettend gebaald hebben zeg, maar het tonen van je foto is inderdaad wel een klein, maar toch héél aardig goedmakertje, gefeliciteerd hoor!
    Je verhaal doet me ineens denken aan de ochtend dat je Breukelen niet kon bereiken, toen werd de dag uiteindelijk toch nog prima, dus ook nu moet je maar denken: het zal wel ergens goed voor zijn? Optimistisch blijven, of toch maar dat roze papiertje halen….
    Groetjes en een fijn weekend
    Loes

  • Yvonne - Incanto Images

    jij was dus ook een gedupeerde van dit hele geheel, dat was balend naar huis, je kan inderdaad eigenlijk op de belangrijkste momenten niet van ze op aan. Gelukkig heeft Paul nog aan je gedacht en het moment voor je op de kiek gezet. Het maakt de avond niet goed maar het verzacht het wontje een beetje.
    Groetjes Von

  • Franka

    Van harte gefeliciteerd weer, Roeselien! Wat een eer om bij zo’n gelegenheid getoond te worden.
    Wel heel jammer dat je er zelf niet bij kon zijn. Om uit je vel te springen van woede. Dat van die vierkante wielen kan ik me herinneren, het werd doodserieus gebracht door een woordvoerder van de NS toen het een keer herfst was en er bladeren op de rails waren gevallen.
    Als er niet iedere dag zoveel OV-reizigers gedupeerd zouden raken door zoveel stompzinnigheid zou je zou er toch bijna om gaan lachen…
    En wat betreft de bewuste foto van het drieteentje: ik zou hem zelf graag gemaakt hebben.

  • Rob Kempers

    Proficiat Roeselien het is een eer en je gegund.

    Dat rose papiertje ach wie weet komt het er nog een keer van.

    Groeten,
    Rob

    ps. zo nu en dan maak ik weleens een rondje langs de ‘velden’ (websites)

  • Ghita

    Gefeliciteerd, wat een eer zeg, dat jouw foto daar getoond is.
    Jammer dat je er niet bij kon zijn, met dank aan de NS.
    Ik herken je probleem, ik rij ook geen auto en reis veel per OV…hm..het gaat sneeuwen deze week……

  • Henk Bos

    Hoi Roeselien
    Ten eerste gefeliciteerd…
    Maar wat is dat balen…Ja ik voel de frustratie…Oooh wat had je daar graag bij geweest. Ik heb gelukkig een rijbewijs…Dus voor mij geen NS
    Gr Henk