79. Forest Candy - Roeselien Raimond Nature Photography

Sinds m’n kleutertijd heb ik me eerlijk gezegd niet zo heel veel meer met paddenstoelen beziggehouden.
Niet omdat ze niet leuk zijn, zéker niet, maar altijd was er wel weer iets anders, iets …spectaculairders.
Paddenstoelen staan maar een beetje bescheiden te staan, vragen nooit om aandacht en zullen ook niet beledigd wegstampen als ze die aandacht niet krijgen.
Dus als er op het paddohoogtepunt wat luid kwetterende pestvogels te vinden zijn, dan wordt zo’n Zwijgende Zwam -lullig maar waar- al heel snel overruled.
En zelfs áls ik het bos in liep in paddenstoelenmodus, werd ik al snel verleid door een overdosis aan herfstblaadjes in de mooiste kleurgradiënten.

Maar hoe anders was het dit jaar….
Wie door het bos heeft gelopen zal het beeld ongetwijfeld herkennen: het leek alsof paddenstoelen aller landen zich verenigd hadden voor Het grootste Paddenstoelenevenement aller tijden. Een soort Haren, maar dan Shroom-only.
Gegroepeerd op boomstammen, eenzaam tussen de blaadjes, met een clubje verstopt tussen het mos, zij aan zij op een dode tak, of keurig gestapeld…
En zelfs in de stukjes rustig bemost bos, die aanvankelijk paddenstoelenluw oogden, leken ze spontaan op te poppen terwijl je erbij stond.

Uiteraard was er in het standaard prototype steel + hoed ruim voorzien.
Leverbaar in hippe kleurtjes als deep purple, zalm, fuchsia of vermiljoen maar op verzoek ook ook in stijlvol leigrijs of appelwit.
Ook wat vormvariatie betreft is dit jaar groots uitgepakt:
Paddootjes vermomd als vanillestokjes.
Of als besuikerde poffertjes.
Smalle oranje of gele staafjes, die bij de Jamin niet zouden misstaan.
Zelfs een paddenstoel die me nog het meest aan een kluif deed denken en die -yay voor de logica- ook nog eens kluifzwam blijkt te heten.
En net toen ik dacht dat het echt niet gekker ging worden, stuitte ik ook nog eens op een flinke portie kaviaar…en dat allemaal in het bos!

Eén ding is me wel duidelijk geworden: onder paddenstoelen is Er-Eetbaar-Uitzien dé Trend van Tweeduizendtwaalf
En niet zonder effect, want zo tijgerend tussen al die smakelijk ogende paddootjes door, kreeg ik meermalen de neiging een klein hapje te proeven…
Helaas zijn wij Nederlanders toch wel zeer slecht opgevoed en opgeleid als het gaat om de eetbaarheid van de natuur om ons heen, dus ik heb het niet aangedurfd.
Misschien gelukkig maar: zelfs een minuscuul hapje uit zo’n paddo verpest natuurlijk je hele foto.
Al zou de verruimde bewustzijnsstaat natuurlijk wel héle verrassende beelden opgeleverd kunnen hebben.
Maar, eetbaar of niet…één ding weet ik zeker: dit smaakt naar meer!

Vliegenzwam

Panic Button

zwarte kluifzwam Black elfin saddle Helvella lacunosa

De Engelse benaming ‘Elfin Saddle’ (ik zie Liv Tyler er al op zitten) vind ik persoonlijk wat meer tot de verbeelding spreken dan het Hollandse ‘Kluifzwam’

Kleverige aardtong Glutinous Earthtongue Geoglossum glutinosum

Paddenstoeltje vermomd als vanillestokje

Een minikunstwerkje, zomaar in het bos

Parasolzwam Parasol Mushroom Macrolepiota procera

Een héle grote Parasolwam. (of een heel klein fotograafje)

Rupsendoder Scarlet Caterpillarclub Cordyceps Militaris

Een Engelse dame vroeg me wat ik aan het fotograferen was.
Toen ik haar vertelde dat er een ‘Caterpillar Killer’ tussen het mos verstopt zat keek ze me ietwat bevreemd aan.

groene glibberzwam Jelly babies Leotia lubrica

Groene Glibberzwam…of (toch weer leuker): Jelly Babies

Kleverig koraalzwammetje Calocera viscosa Yellow staghorn fungus

Twee miniblikopenertjes

Zomaar kaviaar, midden in het bos. Die kabouters lusten er wel pap van!
(Eenmaal thuis kon ik concluderen dat het een slijmzwam betreft, maar welke precies heb ik helaas niet kunnen achterhalen. )